Dobra- zaczęło się od tematu wampirów jako ras prestiżowych- ja nie chcę wprowadzać powergamerskich ras- aniołów, demonów etc. Nie chcę też tworzyć ras w stylu: driada, rusałka- trzymających się z dala od zamieszkanych okolic. Nie chcę w końcu tworzyć ras bardzo dziwnych- wielkie węże, skrzydlate elfy, rogaci ludzie, satyry etc- wiecie o co chodzi.

Aha- jak komuś się zupełnie nie podobają rasy- niech da propozycję własną, jak może; a jak coś do poprawki- to też krzyczeć. :-)


Moje propozycje (na bazie Crystalicum), które widziałabym jako nowe prestiżówki (i za które w razie zaakceptowania chciałabym być odpowiedzialna):


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Cae'tiis

a) Przyrost cechy za 1AP

Zręczność: +3,0
Siła: +2,0
Inteligencja: +2,0
Siła Woli: +2,0
Szybkość: +2,5
Wytrzymałość: +2,5

b) Opis rasy

Wygląd Cae'tiis jest na tyle charakterystyczny, że niemal nie sposób pomylić ich z inną rasą- są to kotowate humanoidy (broń boże nie mylić z kotołakami). Całe ich ciało- łącznie z twarzą- pokryte jest krótkim futrem rozmaitej maści, jedynie owłosienie głowy jest inne- może osiągać większą długość i może odbiegać barwą od reszty umaszczenia, aczkolwiek pasuje do niego kolorystycznie. Rysy twarzy zbliżone są do kocich- co szczególnie widać po nosie. Charakterystyczną cechą są kocie uszy oraz wąski ogon. Ich dłonie przypominają ludzkie, ale jak reszta ciała porośnięte są futrem, zaś twarde paznokcie mają kształt wydłużonego trójkąta. Poruszają się na dwóch nogach. Wielu Cae'tiis, jeśli nie przyciąga, to przynajmniej fascynuje inne rasy- nie może się jednak z nimi rozmnażać. Stworzenia te przystosowane są do życia na pustkowiach i jako jedna z nielicznych ras zaaklimatyzowały się na terenach opanowanych przez orki. Zazwyczaj ubierają się w zwiewne szaty w jasnych (ale nie jaskrawych) kolorach.

Cae'tiis posiadają swój własny język, którego żadna inna rasa opanować niemal nie jest w stanie. Wydają wówczas całą gamę dźwięków przypominających kocie- od miauczenia po prychanie.

Zaletą rasową jest dobre widzenie w ciemności, wynikające z faktu prowadzenia głównie nocnego trybu życia, a także kocia gracja i zwinność. Ponadto doskonale orientują się w terenie- niemal z każdego miejsca są w stanie wrócić na tereny z których się wywodzą, a przy lepszym zapoznaniu z innymi obszarami- również na nie. Wadą rasową jest przesadna dbałość o czystość.

Kotoludzie rodzą się w miotach- po kilka sztuk, jednakże tylko osobnicy z tego samego miotu uznawane są za rodzeństwo, co oznacza, że kolejni potomkowie ich rodziców nie są już postrzegani jako siostry lub bracia. Wszystkie osobniki z jednego miotu są połączone niezwykle silną empatyczną więzią, dzięki czemu wszyscy są w stanie wyczuć niebezpieczeństwo grożące komuś z rodzeństwa, lub jego bardzo silne emocje. Odpowiedzialność za rodzeństwo z chwilą uzyskania pełnej samodzielności przejmuje najstarszy osobnik z miotu- on także ma prawo decydować o zgodzie na zawarcie małżeństwa przez jego siostry.

Cae'tiis ciągle uznają system kastowy, jednak jest w nim możliwość awansowania na wyższy poziom społeczny poprzez uczestnictwo w odbywającym się co roku egzaminie. Każdy kotowaty może podjąć taką próbę jedynie trzy razy w ciągu życia, a pozytywne jej ukończenie owocuje przeniesieniem do kasty wyższej. Kotoludzie mają nie tylko bardzo hierarchiczną, ale i niezwykle biurokratyczną kulturę. Trudno powiedzieć, czy wynika to z nadużywania władzy przez Cae'tiisyjskich urzędników, czy z faktu, że jest ich dużo. Dobrym przykładem może być tamtejszy przykład sądowniczy. Nie opiera się on o jakiś spisany kodeks praw, a polega na ocenie uczynku i okoliczności przez sędziego. Ze swoją sprawą błąka się zatem od jednego do drugiego urzędnika, po kolejnych szczeblach biurokracji, z zachowaniem zasady, ze nie można od mało ważnego urzędnika iść od razu do najważniejszego. Efektem tego- by dotrzeć do odpowiedniej osoby- konieczne jest przebycie długiej drogi, za każdym razem odwołując się do coraz ważniejszych osobistości.

Talenty fabularne (jeden do wyboru):
• Dziewięć żyć (łatwiej jest ci wyjść cało z sytuacji grożących utratą życia)
• Kocia gracja (jesteś zwinny niczym kot)
• Koci urok (posiadasz prawdziwie koci urok osobisty)


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Kaldeb

a) Przyrost cechy za 1AP

Zręczność: +2,0
Siła: +3,0
Inteligencja: +2,0
Siła Woli: +2,0
Szybkość: +2,0
Wytrzymałość: +3,0

b) Opis rasy

Kaldebowie, to kolejna rasa o dość charakterystycznym wyglądzie- są to psowate humanoidy (broń boże nie mylić z wilkołakami). Całe ich ciało- łącznie z twarzą- zwykle pokryte jest krótkim futrem rozmaitej maści. Może się zdarzyć, że część owłosienia wewnętrznej części przedramion i/lub pleców w okolicy kręgosłupa będzie nieco dłuższa i układać się będzie w biegnący wzdłuż nich pas. Podobnie jak w przypadku Cae'tiis owłosienie głowy różni się od reszty, dzięki czemu może osiągać większą długość, aczkolwiek nie może zbytnio odbiegać barwą od reszty umaszczenia. Rysy twarzy wyraźnie zbliżone są do psich- co wynika z wydłużenia jej dolnej części na kształt psiego pyska. Uszy Kaldebów przypominają psie i analogicznie przedstawia się ich umieszczenie na głowie psowatego. Ogon psowatych może przybierać różne formy- bardziej kudłaty charakterystyczny jest dla Kaldebów z wydłużonym futrem na przedramionach. Ich dłonie przypominają ludzkie, jednakże ich palce są nieco grubsze i (jak reszta ciała) porośnięte futrem. Pazury mają mocne, ale niezbyt długie- niewiele wystające poza palec. Poruszają się na dwóch nogach. Podobnie jak Cae'tiis- rozmnażać mogą się jedynie z przedstawicielem własnej rasy. Wywodzą się z innych niż Cae'tiis rejonów orczych ziem- chowają się tam, gdzie pozostało jeszcze zadrzewienie. Ubierają się najczęściej w proste, lniane stroje lub lekkie zbroje.

Kaldebowie posiadają swój własny język, którego żadna inna rasa opanować niemal nie jest w stanie. Podczas komunikacji wydają rozmaite odgłosy przypominające psie- od szczekanie, przez warczenie, po wycie i skowytanie.

Zaletą rasową jest czuły węch i słuch, co czyni z niego wybitnego myśliwego czy tropiciela, zaś podstawową wadą jest fakt, że potrafią być bardziej wybuchowe i agresywne od innych ras.

Niezwykle przydatna- ze względu na rejony w jakich się wychowywały- jest wiedza o trujących roslinach z tamtego obszaru, jednak głównym atutem Kaldebów sa zdolności bojowe, gdyż od najmłodszych lat wychowuje się je w kulcie walki. Jeśli wierzyć plotkom- swoją pierwsza broń Kaldeb otrzymuje jeszcze zanim nauczy się chodzić. Nieustająca nauka młodych "szczeniąt" w posługiwaniu się orężem ma jeden podstawowy cel- Kaldebowie sami wyznaczyli się na strażników przy granicy ziem orczych i ziem zamieszkanych przez inne rasy, starają się więc uniemożliwiać ataki orków wgłąb kraju. Większość Kaldebów albo decyduje się na szkolenie własnych umiejętności, albo doskonalenie ataków z grupą- przy czym w tej drugiej opcji psowaci są zorganizowani jak żadna inna rasa. To "dzicy" wojownicy, dodający sobie animuszu warczeniem podczas walki, nawołujący się skowyczeniem, walczący mimo ran, przewagi liczebnej, śniegu, gradu; bitne i honorowe.

Talenty fabularne (jeden do wyboru):
• Fechtmistrz (jesteś świetnym wojownikiem, który całe życie ćwiczył ze swoim ulubionym egzemplarzem oręża)
• Taktyka stadna (świetnie radzisz sobie gdy atakujesz z grupą)
• Instynkt łowcy (jesteś wytrawnym myśliwym i tropicielem)